Sinds eind jaren zeventig fungeert een regenboogvlag als symbool van de homobeweging en deze wordt sindsdien onder andere meegevoerd bij de Gay Pride Parades en uitgehangen bij homobars en talrijke andere bijeenkomsten van homo's, lesbiennes en aanverwante seksuele minderheden.
De originele vlag
Deze regenboogvlag werd in juni 1978 ontworpen door de Amerikaanse kunstenaar Gilbert Baker uit San Francisco als symbool voor de Gay Pride Parade van dat jaar. Ervoor was de roze driehoek het symbool van de homobeweging maar er was tegenstand omdat het een verwijzing is naar de onderdrukking tijdens het nazisme. De vlag moest een teken zijn van lesbische en homoseksuele trots en tegelijk voor de diversiteit van deze levenswijze. Baker zou voor het ontwerp van de regenboogvlag geïnspireerd zijn geweest door de Flag of the Human Race, waarmee in de jaren zestig door sommigen werd gedemonstreerd voor de wereldvrede en die bestond uit vijf banen in de kleuren rood, zwart, bruin, geel en wit.
De acht banen van de oorspronkelijke regenboogvlag van Gilbert Baker hadden de volgende symbolische betekenis:
roze seks
rood - leven
oranje - geneeskracht
geel - zonlicht
groen - natuur
turkoois - magie
blauw - sereenheid
violet - karakter
De eerste keer dat deze vlag werd gebruikt, was tijdens de Gay Freedom Day Parade in San Francisco op 25 juni 1978. De allereerste twee regenboogvlaggen werden door 30 vrijwilligers met de hand geverfd en in elkaar genaaid. Nadat op 27 november 1978 Harvey Milk, een openlijk homoseksueel levend lid van de gemeenteraad van San Francisco, was vermoord, kwam er een grote vraag naar de regenboogvlag.
De huidige vlag
Toen de Paramount Flag Company, waar Gilbert Baker jarenlang zou werken, een vlag in de bovengenoemde acht kleuren wilde gaan produceren bleek echter dat de betreffende kleur roze niet gefabriceerd kon worden. Als gevolg daarvan werd de roze baan in de tweede versie van deze vlag weggelaten. Vervolgens bleek in 1979 bij het verticaal ophangen van de vlag, dat de middelste baan wegviel achter de vlaggenmast, waarna besloten werd om de turkooise baan weg te laten. Sindsdien bestaat de regenboogvlag van de homogemeenschap uit zes strepen.
Op deze regenboogvlag bestaan diverse variaties. Sommige van de meer voorkomende versies hebben een Griekse witte letter lambda (λ) in het midden en/of een zwarte of roze driehoek in de linkerbovenhoek. Ook wordt wel een zwarte streep toegevoegd, ter nagedachtenis van aidsslachtoffers.
In de jaren negentig kwam de regenboogvlag ook in Europa in zwang, waar tot dan toe meestal de roze driehoek als symbool voor de emancipatiestrijd van homoseksuelen gebruikt werd. Sindsdien heeft de regenboogvlag de roze driehoek grotendeels vervangen en is daarmee het internationale symbool bij uitstek van de homogemeenschap geworden.
Progress Pride-vlag (2018)
Een jaar later, in juni 2018, publiceerde de Amerikaanse grafisch ontwerper Daniel Quasar een regenboogvlag met de zwarte en bruine kleuren uit de vlag uit Philadelphia en de kleuren lichtblauw, roze en wit uit de transpridevlag in een driehoek aan de broekingzijde van de vlag. Deze regenboogvlag staat bekend als de Progress-variant en kwam via social media wereldwijd onder de aandacht. Mede naar aanleiding van de vele Black Lives Matter-protesten zijn in 2020 diverse LHBT-organisaties de nieuwe Progress-vlag gaan gebruiken. Waar er sommigen blij zijn met de toegevoegde driehoek met extra kleuren, geven anderen de voorkeur aan de 'traditionele' regenboogvlag met zes kleuren.
(Bron: Wikipedia)